(ਓਲੰਪੀਅਨ ਨਿਸ਼ਾਨੇਬਾਜ਼, ਅਰਜੁਨ ਐਵਾਰਡੀ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੈੱਟਬਾਲ ਇੰਡੀਆ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਰਾਈਫਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਪੰਜਾਬ, ਵਿਸ਼ਵ ਪੱਧਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਅਤੇ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਡਾਇਰੈਕਟਰ)
ਇੱਕ ਸਿੱਖ ਜੋ ਆਪਣੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ‘ਤੇ ਕਾਇਮ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਨਾਮ ਰੌਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹਿਮਾਲਿਆ ਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਤੱਕ ਦਾ ਸਫ਼ਰ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਾਇਆ। ਉਹ 30 ਸਾਲ ਭਾਰਤ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਹੁਣ ਹਰ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੰਜਾਬ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਅੱਜ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸ.ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਬਾਰੇ ਹੈ ਜੋ ਸਿਵਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰ, ਸਾਬਕਾ ਓਲੰਪੀਅਨ ਅਤੇ ਅਰਜੁਨ ਐਵਾਰਡੀ ਬਣੇ।
ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਬਚਪਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ 25 ਅਗਸਤ 1950 ਨੂੰ ਫਿਰੋਜ਼ਪੁਰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਸ.ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਅਤੇ ਇੰਦਰਪਾਲ ਕੌਰ ਸੰਧੂ ਦੇ ਘਰ ਪਿੰਡ ਰੱਤਾ ਖੇੜਾ ਪੰਜਾਬ ਸਿੰਘ ਵਾਲਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਸ.ਪਰਮਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਸੀ। ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 1952 ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਾਦਾ ਸ.ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਜੀ ਫਿਰੋਜ਼ਪੁਰ ਤੋਂ ਵਿਧਾਇਕ ਬਣੇ। ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਇਨਸਾਨ ਬਣ ਗੇ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੱਕ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।
ਉਹ ਸਿਰਫ 6 ਸਾਲ ਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਸੌਲੀ ਦੇ ਲਾਰੈਂਸ ਸਕੂਲ ਸਨਾਵਰ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ 12 ਸਾਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹ ਰੱਤਾ ਖੇੜਾ ਪੰਜਾਬ ਸਿੰਘ ਪਿੰਡ ਛੁੱਟੀਆਂ ਮਨਾਉਣ ਆਉਂਦੇ ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਲਾਡ ਕਰਦਾ।
ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਾਣਾ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਸਨ।
ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਗਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਲਈ ਚਲੇ ਗਏ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਕਾਲਜ ਲੁਧਿਆਣਾ ਤੋਂ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਪੰਜਾਬ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਮਾਸਟਰ ਡਿਗਰੀ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਸਿਵਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਬਣ ਗਏ।
ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਜੀਵਨ ਦੇ ਪੜਾਅ
ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਸਾਲ 1972 ਵਿੱਚ ਪੀ.ਡਬਲਯੂ.ਡੀ ਵਿਭਾਗ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਐਸ.ਡੀ.ਓ ਬਣੇ। ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਜੁਆਇਨ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਦੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਸ.ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰਾਣਾ ਆ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬੈਠ, ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਰਾਣਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਅਸੀਂ ਇਹ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਮਾਣ ਲਈ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ।
ਕਦੇ ਵੀ ਕੁਝ ਗਲਤ ਨਾ ਕਰੋ ਭਾਵੇਂ ਸੂਬੇ ਦਾ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਤੇ ਦਬਾਅ
ਪਾਵੇ। ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਤੋਂ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਲਏ ਸਨ।
ਪਹਿਲੀ ਪੋਸਟਿੰਗ ਮਾਨਸਾ ਵਿਖੇ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਘਟਨਾ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਅੰਬੈਸਡਰ ਕਾਰ ਬਾਹਰ ਆਈ। ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਕਿ ਐਮ.ਐਲ.ਏ ਸਾਹਿਬ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਬੈਠੋ। ਜਦੋਂ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿਉਂ ?
ਮਾਮਲਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਗਿਆ ਕਿ ਜੋ ਸੜਕ ਬਣਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਠੇਕੇਦਾਰ ਵਿਧਾਇਕ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਫਾਈਲ ‘ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਕੇ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਭੇਜੋ।
ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਸੜਕ ਦੇ ਸੈਂਪਲ ਲਵਾਂਗਾ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਿਪੋਰਟ ਬਣਾ ਕੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਾਂਗਾ।
ਵਿਧਾਇਕ ਗੁੱਸੇ ‘ਚ ਆ ਕੇ ਉਥੋਂ ਚਲੇ ਗਏ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ XEN PWD ਨੇ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਦੇਰੀ ਕੀਤੇ ਫਾਈਲ ‘ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰ ਲੈਣ ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਧਾਇਕ ਨਾਰਾਜ਼ ਹਨ।
ਦਾਦਾ ਜੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਯਾਦ ਸਨ ਅਤੇ ਇਹ ਉਦੋਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ XEN ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ‘ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਜਾਂਚ ਕੀਤੇ ਦਸਤਖਤ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾ।
ਅਜਿਹੀਆਂ ਕਈ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੇ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਸਮਰੱਥਾ ਵੇਖੀ ਅਤੇ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਮੋੜ ਬਣ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਆਖਰਕਾਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਨੌਕਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਵਿਆਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਬਰਾੜ ਨਾਲ ਹੋਇਆ। ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਬਰਾੜ ਸ. ਮਲਕੀਅਤ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ ਦੀ ਬੇਟੀ ਹੈ. ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਹਨ।
ਮਾਨਵਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਵੱਡਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤੀ ਟੀਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਨਿਸ਼ਾਨੇਬਾਜ਼ ਹੈ। ਕਰਨ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਇੱਕ ਗੋਲਫ ਖਿਡਾਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਸੈਟਲ ਹੈ।
ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ, ਨਿਸ਼ਾਨੇਬਾਜ਼ ਬਣੇ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਕਈ ਮੈਡਲ ਜਿੱਤੇ। ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਵਧੀਆ ਨਿਸ਼ਾਨੇਬਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕੀਤਾ। ਓਲੰਪਿਕ ਅਤੇ ਏਸ਼ੀਅਨ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲੈਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਬੇਅੰਤ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਹੋਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੇ ਭਾਗ ਲਿਆ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਤਗਮੇ ਜਿੱਤੇ।
ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਣ ਗਿਆ।
ਏਸ਼ਿਆਈ ਖੇਡਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਓਲੰਪਿਕ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲੈ ਕੇ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਸਤੀ ਬਣ ਗਏ। । ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪਟਿਆਲਾ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਸੀ। ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਦੀ ਪਟਿਆਲਾ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸਾਂਝ 1974 ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ, ਜਦੋਂ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ,ਰਾਜਾ ਰਣਧੀਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਹੋ ਗਈ। ਪਟਿਆਲਾ ਪਰਿਵਾਰ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਰਾਜਾ ਰਣਧੀਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਤਰ ਵਾਂਗ ਪਿਆਰ ਦਿੱਤਾ।
ਰਾਜਾ ਭਲਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਨ।
ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਕਦੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆਏ ਪਰ ਕਾਂਗਰਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਾਂਝ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਇਆ।
ਜਦੋਂ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਗਾਂਧੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਦਿੱਤੀ, ਉਦੋਂ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਦੇ ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਨਾਲ ਚੰਗੇ ਸਬੰਧ ਬਣ ਗਏ ਸਨ।
ਭਾਰਤ ਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਾਂ ਨੇ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨੇੜਤਾ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ। ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਪਾਰਟੀਆਂ ਅਤੇ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਅਥਾਹ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
1991 ਵਿੱਚ, ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਜੀ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਛੱਡ ਕੇ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਵਸੰਤ ਕੁੰਜ ਵਿਚ ਜਾ ਵਸੇ। ਇੱਥੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਅਗਲਾ ਸਫ਼ਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਮਾਨਵਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਇਕੱਲੇ ਪਿਤਾ-ਪੁੱਤਰ ਬਣੇ ਜਿੱਥੇ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅਰਜੁਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਦਿੱਲੀ ਅਤੇ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ.
ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਦੇ 30 ਸਾਲ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਕੁਝ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣੇ। ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਸਪੋਰਟਸ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਲਾਹਕਾਰ ਰਹਿ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਭਰਿਆ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕੀਤਾ।
ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੇ ਪੌਂਟੀ ਚੱਢਾ ਦੇ ਨਾਲ ਨੋਇਡਾ ਵਿੱਚ ਗਲੋਬਲ ਜੈਨੀਸਿਸ ਸਕੂਲ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਖੇਡਾਂ ਅਤੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਵੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ।
ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਣੇ ਸਕੂਲੀ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ। ਹੀਰੋ ਗਰੁੱਪ ਦੇ ਮੁੰਜਾਲ ਦਾ ਨਾਂ ਵਿਸ਼ਵ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ, ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੇ ਮੁੰਜਾਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਸਪੋਰਟਸ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਹਰ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਜੋ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਇੱਕ ਇਮਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤੀ ਇਨਸਾਨ ਹਨ।
ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਕਾਮਨਵੈਲਥ ਖੇਡਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਜੀ ਨੂੰ ਸਿਸਟਮ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਥਾਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਨੈੱਟਬਾਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਆਫ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਨ।
ਸਾਰੀ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਲਈ ਸਮਾਂ ਕੱਢਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ । ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਰਾਈਫਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੁਣੇ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ 30 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।ਰਾਈਫਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਉੱਚਾਈਆਂ ‘ਤੇ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਰ ਸੰਭਵ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਾਨੇਬਾਜ਼ਾਂ ਦਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ। ਰਾਈਫਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਾਹੀ ਪਟਿਆਲਾ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਰਾਈਫਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਜੀ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ। ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇਬਾਜ਼ੀ ਦੀ ਖੇਡ ਨੂੰ ਬੁਲੰਦੀਆਂ ‘ਤੇ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ।
ਆਖਰਕਾਰ ਉਹ ਦਿਨ ਆਇਆ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਰਜੁਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਹਰ ਪੰਜਾਬੀ ਨੇ ਮਾਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਲਾਈਫ ਟਾਈਮ ਅਚੀਵਮੈਂਟ ਐਵਾਰਡ ਸੀ। ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਵੱਲੋਂ ਖੇਡਾਂ ਅਤੇ ਮਾਨਵਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਕੀਤੇ ਕਾਰਜਾਂ ਲਈ ਪੰਜਾਬੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਧੰਨਵਾਦੀ ਰਹਿਣਗੇ।
ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਗੁਰਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਜੀ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਸਮੇਤ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬੁਢਾਪੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਲਈ ਇੱਕ ਯੋਜਨਾ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੋਏਗੀ. ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਹੁਣ 73 ਸਾਲ ਦੇ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।
ਸਨ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸੀਈਓ ਵਜੋਂ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਨੂੰ ਸਮਾਜਕ ਕਾਰਜ ਲਈ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਕੰਮ ਸਨ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਰਾਜ ਸਭਾ ਮੈਂਬਰ ਸ਼੍ਰੀ ਵਿਕਰਮਜੀਤ ਸਾਹਨੀ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਦੀ ਚੰਗੀ ਸਿਹਤ ਲਈ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਦਿਨ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਗੁਰਬੀਰ ਜੀ ਵਰਗੇ ਚੰਗੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
(ਰਾਜਦੀਪ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਦੀ ਕਲਮ ਤੋਂ)